En büyük aptallık belki de birinin günahını birine yüklemek. Ilişkilerden bahsediyorum hani şu sürekli yaptığımız. Belki ilk ilişkinde aldatıldın, yeni gelicek kişiye neden yüklüyorsun onun günahını neden ceremesini o çekiyor neden korkuyorsun herkes farklı bi birey korkma cesaretli ol insanlara fırsat ver.
İşte tamda bu yüzden geçmişinle yaşama sadece ders al. Unutma insanlar bi amaç uğruna girer hayatına. Sırf sen bu hayatta kim olduğunu bul diye de çıkar gider…
Son zamanlarda çok sık duyduğum şeylerden biri de burçlara inanmıyorum bla bla bla.. Sizin o inanmadığınız burçlar var ya, iki yıldır aslanlarla kovaların sırtından inmediler.
Değişelim diye hayatlarımızda kırdıkça kırdılar, kırdıkça keskinleştik ve değişmek zorunda kaldık.
Hadi bi düşünelim.. Koca bir kainat yaratıldıysa ve buna bir işleyiş düzeni oturtulması gerekmez miydi ve arkasından bi yol haritası, evrende saatin içindeki çarklar gibi, birbirini döndürerek zamanı oluşturduğu gibi ilerlemiyor mu?
Bence öyle herşey çok sistematik. İlk kim gökyüzüne bakıpta, tam şuan doğdun, aslansın, akrepsin dedi bilemem ama. Yok güneş hopladı, ay zıpladı, merkür koştu derken cidden artık inanıyorum. İnsanların hayatlarında kırılmaların olduğu anlara bi bakın. Kesin onların burcunda tutulma vardır. Kendimden biliyorum sırf kabuk değiştirmem için 2 yıldır aslan kova aksında tutulma var ve bu iki yıl içinde beni gerçekten yerden yere vurdu. Tutunduğum her dal elimde kaldı ve işin garip tarafı bu iki yıl içinde gerçekten yüzü gülen aslan kova görmedim. Gözümüzü açtığı bir kesin ama.Ha hala aksini iddia eden varsa gelsin 😊
Son sahne 11 ağustosmuş astrologlar yine bas bas bağırıyor önden biletlerimizi alıp izleyelim bakalım bu tutulmalarda neler olacak..
Immm uzun zaman oldu yazmayalı.Bunca zaman niye yazmadım diye düşündüm de bi, yanıt çok basit.Masalsı bi aşk yaşamakla meşguldüm ve çok mutluydum çünkü. Ne bileyim insanın aklına mutluyken yazmak gelmiyor böyle poponun üstüne çakılıp iliklerine kadar üzülünce anlatmak istiyorsun artık ağlamak yetmiyor. Anlatmam lazım yazmam lazım diyorsun, arkadaşların sıkılıyor çünkü aynı şeyleri dinlemekten.
Bu yüzden mutluyken yazamıyorsun yada benim yazasım gelmiyor çünkü mutluydum ama şimdi mutsuzum ve hep yazıcam saçmalasam da yazıcam bu acı içimde kalmamalı..
Hep merak ederdim bi kitapla hayatım değişti cümlesinin ne kadar gerçek olduğunu.Sonunda bu gerçekliği tattım tam anlamıyla bi değişim degilde ucundan bi yol gözterici gibiler.
Neyse benim kitabımdan bahsedeyim nerden geldiğini bilmediğim kitabımdan. Bi gün böyle hava hafif puslu, yağmurlu,kendimede kahve yapmışım film falan izleyecektim internet gitmiş, bari iki üç kitap karıştırayım dedim. Sonra daha önce görmediğim “Alaaddin faktòrü” diye kişisel gelişim kitabı buldum. Biraz başladım okuyorum falan görevleri var, şunu yap bunu yap falan diyor, eğlenceli geldi gittikçe ilgimi çekiyoŕ istisnasız ne yap derse yapıyorum.Ama bi yandanda evrenden iste falan diyor ne saçmalıyo bunlar falan derken baya bi okumuşum.Bi görev vardı “101 dilek “.Tam tamına 101 olucakmış ne bi eksik ne bi fazla. Ilk başta o kadar yazamam sanıyordum ama maşallah yetmedi diye üzülmeye bile başladım. (bu arada dilekler ayrıntıli tarihli falan ve şimdiki zaman diliminde yazılıyor denemek isterseniz) Sonra rulo yapıp kimse bulmasın diye de sakladım. Aradan bi yıl falan geçti.Ben bu kağıdı unutmuştum.Dolabı karıştırırken buldum dileklerimden 35 tanesi gerçek olmuş şok oldum görünce. Mesela üniversite için Egeyi yazmışım tercihlerde sırf yer kaplasın diye yazmıştım istemiyordum orayı pek şuan orda okuyorum, arkadaşlarımdan ikiyüzlü olanlar vardı gerçek yüzleri ortaya çıksın falan demişim. Tarihinden iki gün sapmalı olarak bi kavga çıkmıştı o yazdığım kişiler aralarında kavga ettiler ve dediğim gibi maskeleri düştü daha bunlar gibi bir sürü dilek gerçekleşmişti digerleride uzun vadeli dileklerdi ev araba falan gibi.İşte böyle.. hala kitabı yanımdan ayırmam çok faydasını gördüm sizde deneyebilirsiniz sizinde böyle bi kitabınız varsa paylaşın lütfen.
Kafası bozuk olan varsa bi seyler tavsiye edeyim benim baya bozuk bu aralar kaçış arıyorum biraz. Mesela sıkıldıkça uyuyorum uyuyunca mutlu oluyorum, bi şarkıyı 20 kere dinliyorum bu aralar Nil’in bizi anlatsama takmış durumdayım bide deli gibi film izliyorum zamanında izleyip sevdiğim filmleri tekrar tekrar izliyorum takıntılıyım sanırım.Moral bozukluğuna tam olarak ne iyi gelir bilemiyorum ama insanlar hiç iyi gelmiyor bunu biliyorum. Kötü şeylerden kaçış planım bu. Daha iyisini bulana kadar benim için en iyisi bu.
Film izledim demiştim ya “Bi Küçük Eylül Meselesi’ni” izledim. Kaçıncıya izledim bilmiyorum sizede tavsiye ederim. Garip bi his uyandırır hep bende, tam olarak ne olduğunu çözemesemde içimi ısıtıyor. Repliklerinide ezbere bilirim en bi sevdiğim;
“Çirkin insanlar güzel insanlar onları farketsin diye olmadık şeyler yaparlar. Bizler görünmez olmaya o kadar alışığız ki ..Tek bir bakışla çirkin bi insan, onu farkedene umutsuzca aşık olur.. ”
Bu söz hep derine işler bende…
Neyse söylemek istedim sadece bu arada şey.
En iyi kaçış planınız neyse benimle paylaşın lütfen bu aralar biraz bozuğum da..
İyi gecelerrr 😴😴
Heeey!!! Ordaki sessiz sedasiz görüpte görmemezliğe gelen kişi sana sesleniyorum !!
İnsanlar ne kadar tuhaf dimi görüpte görmemezliğe gelebiliyor. Tıpkı senin benim yaptığım gibi ki ben çok yaparım. Böyle sevmediğim birini görünce hemen telefona bakar yanından görmemiş gibi geçer giderim .Aslına bakarsan bu düşünününce, yani karşındaki kişiyi düşününce, çok hoş bir şey değil, düşünsene kendini ne kadar boktan hissediyor. Ben bu hissi biliyorum.
Bak şimdi ne anlatacağım sana üniversitemin ilk yılı (bu arada şuan ikinci yılım çok geçmiş değil yani) ikinci dönem arkadaşlarımın ısrarıyla bi topluluğa kaydolduk ve ilk toplantıya gidiyoruz.Neyse birazcık geç gittiğimiz için her yer dolu bizde arkada dikiliyoruz. Sonra bana kirli sakallı bi besyocu yer verdi çocuk uff cok tatlı 😀.(şimdi görsem yüzünü hatırlamam hafızam bok gibi çünkü ) Ben teşekkür bile etmeden tüm odunluğumla oturdum. Neyse asıl kahraman bu değil sonra iki de bi önümden geçmeye çalışan biri var. Abi diyelim biz buna ki bence öyleydi. Neyse bu toplantı bitti ben bu abiye uyuz oldum sürekli rahatımı bozdu diye. Sonraki toplantıya gidicez hazırlanmışız makyajlar falan 10 numara, dışarıya bi çıktık benim kabarık kıvırcık saçlarım, beklenmeyen yağmurun etkisiyle söndü bi koyun yününe döndü allahtan makyaja zeval gelmedi diye seviniyorum. Ama moralim sıfır. Girdik haliyle herkes bize bakıyor ve yeni tanışma evresi olduğu için herkes birbirini süzüyor falan. Benimde özgüvenim balon misali uçtuğu için gittim hemen oturdum. Derken yanıma abicik geldi meraba falan dedi. Sen geçen toplantıda oturan kız değil miydin dedi.(bak bak bu erkekler harbi masum saf olum orda en az 20 kız oturuyordu kuzzuuum diyemedim) yaa falan dedim, ben bunu büyük takmıyorum falan, bu arada benim için detaylar önemlidir o aralarda beden diliyle bozmuşum kafayı bu abicik merabalaşırken elini bana üstünlük anlamına gelen şekilde uzattı. (varan iki acayip uyuz oldum aklıma kazındı düşündükçe sinir oluyorum, sen kimsin be falan diyorum, ama abicik tam donanım toplulukta temsilci, dansçı, işletmesi falan var, bi de popi ) her fırsatta gömüyorum ve ukalalık taslıyorum ve elimden geldikçe muhabbeti hep kısa tutuyorum abiyle. Pardon adın neydi falan yaptım bi iki kere baya bozuldu. Neyse faceden ekleme falan da yok ben buna baktım ama asla eklemedim, egom zedelenir aaa olur mu? sonra pikniğe gittik ben orda ona biraz iyi davrandım. Çünkü elinde gitari olan ve sesi güzel olana laf sokmak ne haddime, şarkı falan söyledik güzel bi pikniğin ardından beni ekledi. Ben görünce bi yandan seviniyorum bi yandan gıcık falan diye sinir oluyorum. Yazsın diye de ne dualar öyle kafam karışık yani. Neyse çok uzattım aslında duam kabul olmuş abi bana yazmış ama diğere düşmüş. Nasıl becerdiyse ben yazmadım diyede bana tavır almış benim haberim yok!! Bi hafta sonra gördüm cevap verdim egocu cevap vermiyor bi gün toplulukta karşılaştık bana bi yere gitmeyi teklif etti kabul etmedim, çünkü görünce heycanlanıyorum. (çok heycanlanınca kekelerimde ben anlar manlar ) Meğer mesajla ilgili konuşcakmış ben kabul etmeyince herkesin içinde göme göme bana pardon adın neydi hep unuyorum falan dedi. 😱Daha ne ayaklar ne ayaklar lan az önce mesajıma baktın. Adımı unutmuşmuş sonra milletin yanında bana baya gömdü.Önce beni etkiledi egosunu tatmin etti ve gitti.Bende arada bakarım ne yapıyor diye faceden silmiş topluluğuda bırakmış neyse o son golü iyi atti, Allahı var abinin son seneydi zaten mezunda olmuştur heralde.
Bòylede bi saçmalık yaşadım bak ılımlı biri olsam, asilik yapmasam çıkacaktık onunla bak ya hala ne diyorum silmiş olum kendine gel…. Yani beni fena görmedi ilk başta dediğim kişi gibi bok gibi hissediyorum o hissi ordan biliyorum yani.
Egom egosunun önünde diz çöküp tövbe etti helal olsun ..
Benden bu kadar, denk gelip okuyan, inci tanesi arkadaşım, muckss..
Merabaaaa…
Heyyy..! Orada kimse var mı, yok mu bilmiyorum ama yazmaya karar verdim artık hemde her şeyi.. Özgürce ve kimseye hesap vermeden.
Nasıl yazmaya karar verdin diye sorarsanız şöyle anlatayım ;
Ben yaşadıklarımı arkadaşlarıma hatta bazen yeni tanıştığım insanlara bile anlatan biriyim haliyle ağzım sütten baya yanmış durumda. Ben de artık kimseye anlatmamaya çalışıyorum fakat ne mümkün ki patlayacak gibi oluyorum. Böyle sanki kafam mengeneye sıkıştırılıyormuş gibi.Bende bir şekilde içimdekileri dışarıya vurabilmek için yazmaya karar verdim.Aslında yazmayı pek sevmem, başarılıda değilim ama insanlar kendine iyi gelen şeyleri yapmak zorunda.
Yazmayı ilk deneyişim kendime bir günlük aldım ve ne yaşadıysam nasıl hissettiysem hepsini yazdım, ama sonuç olarak bir gün annem bulmuş ve hepsini itinayla okumuş. (sizin anneniz okuyomuyorsa sizi çok kıskanıyorum) Sonra tahmin edebileceğiniz gibi yargılayıcı cümleler peş peşe…
Yılmadım bende tabletime günlük indirdim.Her şey mükemmel resim falan koyuyorsun on numara uygulamaydı.En uzun tuttuğum günlüktü ,bir sene boyunca yazmıştım ve en önemlisi şifreli olduğu için kimse okuyamıyordu. Her şey mükemmel demiştim ya hemen bozulması lazım tabi.. Tabletim düştü ve benim bir yılım gözümün önünde puuuf oldu.
Bende ara verdim bir süre ve çok üzüldüm.
Ne kadar kendimi engellemeye çalışsam da maske taktığını öğrendiğim arkadaşıma anlatmaya devam ettim meğer ben ona anlatırken oda başkalarına anlatıyormuş ne demişler” sırrını söyleme dostuna oda söyler dostuna”boşuna dememiş adamlar ..
Bende madem öyle dedim bir kişiye anlatacağıma herkese anlatırım deyip yaşadıklarımı yayınlamaya karar verdim.Ayrıca ne kadar çok bende demişim yahu..
Neyse artık buraya yazıcam okunup okunmaması gibi de bir telaşım yok.
Shezofrenik Günlük 